Footsteps

Maciej powołany przez Boga, aby dołączyć do grona Apostołów i głosić jego Ewangelię, jest przykładem, jak nie zniechęcać się w tym zadaniu. Tak się dzieje, kiedy liczymy na pomoc innych i szukamy prawdziwego dobra, rozumianego i chcianego. (ks. Stanisław Urmański)

Jezus ukazuje nam najważniejszą Prawdę: jesteśmy dla Boga niezwykle ważni. Jest gotów poświęcić dla nas samego siebie (por. J 17, 11b-19). To powoduje, że możemy świętować prawdziwy dzień dziecka: Dzień Dziecka Bożego. (ks. Wojciech Woźny)

W dniu Zielonych Świątek Duch Święty napełnił każdego z apostołów. Ale ewangelista mówi, że wypełnił również dom, w którym przebywali. Ten dom, Wieczernik, w którym Pan Jezus ustanowił Eucharystię, jest symbolem Kościoła. Kościół to każdy z nas, ale to również wspólnota, którą ustanowił Jezus. [MKW]

Jezus mówi nam, że "świat" stanie przeciw nam (por. J 15,18-21). Gdy "światowość" popycha do skupienia na sobie, chrześcijaństwo pomaga nam myśleć o innych. W ten sposób wprowadzamy w świat zbawienie Chrystusa i świat staje się lepszy. (ks. Wojciech Woźny)

(ks. Wojciech Woźny)

Dzieje Apostolskie opisują zdarzenie z Antiochii Pizydyjskiej, gdy miejscowi Żydzi odrzucili świadectwo Pawła i Barnaby o Jezusie, zaś poganie przyjęli je z entuzjazmem. Żydzi chcieli być wierni jedynemu Bogu, który od wieków mówił do Narodu Wybranego, ale nie przyjęli Jego ostatniego i najważniejszego Słowa. Aby być wiernym Bogu, trzeba być otwartym na Jego słowo, poznawać naukę wiary i dać się Bogu "zaskoczyć" jej wieczną nowością. (ks. Michał Kwitliński)

(ks. Wojciech Woźny)

Nad Morzem Tyberiadzkim Pan Jezus potwierdził swoje wezwanie, które przed laty skierował do uczniów, a oni ponownie powiedzieli, że chcą pójść za Nim. Ponownie uczynił to, gdy byli przy pracy. Praca jest integralną częścią naszego życia, Pan Jezus przychodzi do nas również w naszym miejscu pracy. Od nas zależy, jak Go przyjmiemy. (ks. Michał Kwitliński)

Olśnienie, które popycha do ewangelizacji. (ks. Wojciech Woźny)

ks. Wojciech Woźny

W pierwszej połowie Wielkiego Tygodnia w Ewangelii mszalnej codziennie słyszymy o Judaszu. Tragiczna postać apostoła-zdrajcy uświadamia nam czym jest grzech, a zarazem ogrom miłości Boga, który przez Krzyż oczyszcza nas z naszych nieprawości. (ks. Michał Kwitliński)

Pan Jezus wjeżdża do Jerozolimy na łagodnym osiołku jako król pokoju. To nie znaczy, że jest słaby i unika walki. Raczej pokazuje, gdzie jest Jego moc. W Wielki Piątek, pozornie pokonany, odniesie ostateczne zwycięstwo. (ks. Michał Kwitliński)

(ks. Wojciech Woźny)

Faryzeusze potraktowali kobietę cudzołożną jako narzędzie do skompromitowania Pana Jezusa. Wcześniej dla innych mężczyzn była narzędziem do zaspokojenia swoich namiętności. Ona sama traktowała siebie jak przedmiot. Dopiero Pan Jezus zobaczył w niej osobę i przywrócił godność. (ks. Michał Kwitliński)

Dyskretni Bohaterowie Historii Naamana [WW] by ks. Wojciech Woźny & ks. Michał Kwitliński

Czasami, w obliczu czyjegoś nieszczęścia, staramy się znaleźć przyczynę w samej jego ofierze. Wtedy czujemy się bezpieczniej. Może być, że tak jak ludzie z niedzielnej Ewangelii mamy pokusę powołać się na karę Bożą. Pan Jezus ostrzega przed takim podejściem, tłumacząc rzeczywisty sens Bożej sprawiedliwości i miłosierdzia. (ks. Michał Kwitliński)

Piotr proponuje rozbicie namiotu dla Pana Jezusa, Mojżesza i Eliasza bo chce, aby ta piękna chwila gdy Niebo schodzi na ziemię trwała. Pan Jezus spełnia prośbę Piotra, choć w inny sposób niż on sobie wyobrażał. Pan rozbił namiot pośród nas i w nas. (ks. Michał Kwitliński)

Niniwa - A Jednak Nawrócenie To Coś Dla Mnie! [WW] by ks. Wojciech Woźny & ks. Michał Kwitliński

W sobotę po Popielcu czytamy Ewangelię o uczcie, którą celnik Lewi urządził dla Pana Jezusa i jego uczniów po swoim nawróceniu. Przypomina nam ona o tym, że proces nawrócenia, choć związany z wysiłkiem i żalem za grzechy, jest czymś samym w sobie radosnym. Ta radość nie stoi w sprzeczności z umartwieniem, którego potrzebujemy, aby się nawracać. (ks. Michał Kwitliński)

Każdy z nas na swej drodze chrześcijańskiej jest zarówno przewodnikiem jak i prowadzonym. Przypowieść o ślepcach odnosi się do każdego z nas, jako wezwanie do odpowiedzialności: kogo wybieram jako przewodnika i jakim jestem przewodnikiem. (ks. Michał Kwitliński) [Rozważanie zostało nagrane w środę 23 lutego 2022, jeszcze przed rozpoczęciem wojny na Ukrainie]